-
Açıklama
Postmodern Oksimoron: Sol Yeni CHP - Ahmet Koyuncu | Turkce Kitap
Ahmet Koyuncu'nun "Postmodern Oksimoron: Sol Yeni CHP" adlı eseri, Türk solundaki çürüme ve kokuşmayı Yeni CHP örneği üzerinden ele alan cesur bir Turkce Kitap. Modern çağın orijinal liderlerinden Ecevit ve Gandhi'nin aksine, postmodern çağın fotokopi liderleri ve sahte Gandhileri olarak nitelendirilen Kemal Kılıçdaroğlu gibi isimlerin çağı olduğu savunuluyor. Ahmet Koyuncu, Canan Kaftancıoğlu, Ekrem İmamoğlu, Sezgin Tanrıkulu, Mehmet Bekaroğlu, Eren Erdem gibi isimleri "oksimoron" yapılanmanın en güzel örnekleri olarak tanıtıyor.
Kitap, Yeni CHP içerisindeki çağdaş, aydın ve Atatürkçü görünen, ancak mezhepçi, hemşehrici ve feodal yapılanmalar sayesinde ayakta kalan trans-politik örnekler üzerinden analiz yapıyor. İlhan Cihaner örneği ile bu yapılar detaylı bir şekilde ele alınıyor. HALO ETKİSİ kavramının da incelendiği kitapta, Acun Ilıcalı karşısında diz çöken Cumhuriyet ve Sözcü gibi sol gazeteler ile Yılmaz Özdil gibi gazeteciler üzerinden medyadaki çürüme ve kokuşma tartışılıyor.
Ahmet Koyuncu, erkek egemen neo-liberal çağın elitist görünümlü sosyal Darvinistlerini Fatih Altaylı örneği ile analiz ederken, neo-sömürge okulları, beyin göçü ve neo-sömürge psikolojisinin gözden kaçırılan yönlerini de anlatıyor. Kitap, suçu Tayyip Erdoğan’a atan ve onu günah keçisi yaparak kendini aklayan solcular, gazeteciler, entelektüeller ve okumuş yazmış insanlardan oluşan, toptan çürümüş ve kokuşmuş bir toplumu okuyucularına hayretle sunuyor.
Postmodern Oksimoron: Sol Yeni CHP - Ahmet Koyuncu | Turkse Boeken
Ahmet Koyuncu's boek "Postmodern Oksimoron: Sol Yeni CHP" biedt een gedurfde analyse van het verval en de corruptie binnen de Turkse linkerzijde aan de hand van het voorbeeld van de Nieuwe CHP in een indrukwekkend Turkse Boeken werk. In tegenstelling tot de originele leiders van de moderne tijd zoals Ecevit en Gandhi, wordt beweerd dat het postmoderne tijdperk het tijdperk is van fotokopieleiders en nep Gandhies zoals Kemal Kılıçdaroğlu. Ahmet Koyuncu introduceert figuren als Canan Kaftancıoğlu, Ekrem İmamoğlu, Sezgin Tanrıkulu, Mehmet Bekaroğlu en Eren Erdem als de beste voorbeelden van "oxymoron" structuren.
Het boek analyseert de moderne, verlichte en Kemalistische ogende, maar dankzij sektarische, lokale en feodale structuren staande trans-politieke figuren binnen de Nieuwe CHP. Het voorbeeld van İlhan Cihaner wordt gebruikt om deze structuren in detail te verkennen. Het concept van het HALO-EFFECT wordt ook onderzocht, waarbij media-omstandigheden zoals de kranten Cumhuriyet en Sözcü die knielen voor Acun Ilıcalı, en journalisten zoals Yılmaz Özdil worden besproken als voorbeelden van corruptie en verval binnen de media.
Ahmet Koyuncu analyseert de mannelijke dominante neo-liberale tijdperk elitistische sociale Darwinisten aan de hand van het voorbeeld van Fatih Altaylı, terwijl hij ook de over het hoofd geziene aspecten van neokoloniale scholen, hersenverlamming en neokoloniale psychologie in ons land beschrijft. Het boek presenteert een vervallen en corrupte samenleving van linksen, journalisten, intellectuelen en geletterde mensen die de schuld geven aan Tayyip Erdoğan en zichzelf rechtvaardigen door hem tot zondebok te maken, aan de lezers met verbazing.